2008-04-09 - Зүүд
Зүүдэллээдээ өчигдөр шөнө... Яаж яаваад үхсэнийг нь бүү мэд, баатарлаг гавъяа байгуулж үхэв үү, ямар нэгэн золгүй явдалд өртөв үү бүүр хэн нэгэнд хорлогдов уу, алуулсан уу учрыг эс олов. Ямартай ч би үхэж, үйл явдал нь өрнөөд дууссан нь лавтай. Би авсан дотор царай амьд юм шиг гэрэлтэж байх юм. Их олон хүн иржээ... Надтай хамгийн сүүлийн удаа салах ёс гүйцэтгэх гэж. Үйл явдлыг зүүдэн доторх сүнс минь ажина. Хамгийн түрүүнд ээжийгээ хайн харав. Нэгэнт хувь заяатай эвлэрсэн мэт тайван дөлгөөн мөртлөө гунигтай, царай даран харагдана. Дараа нь дүүгээ харлаа зогсооё гэхнээ үл зогсох нулимс, одоог хүртэл сайн итгэж өгөхгүй нулимсандаа нэвчин эхэр татан уйлна. Өдөржин шөнөжин уйлсан бололтой нүд нь хавагнасан байлаа. Хүн бүхнийг харлаа миний мэддэг бүхэн л ирчихсэн байх юм. Би тэр авсан, зүүдний сүнс харин дээгүүр эргэн хэн нэгний царайг ширтэнэ. Бүх л хүний царай гунигтай, царайд нь гэрэл үл үзэгдэнэ. Учираа олохгүй л хэдэн хүүхдүүд чихэр жимс эргүүлэн инээлдэн гүйнэ. Надтай салах ёс гүйцэтгэх гэж ийм олон хүн ирсэнд зүүдний сүнс баярлав уу, унтаж байгаа би баярлав уу бүү мэд, чухам л бараг өөрөөрөө бахархаад байх шиг. Харин дахин энд ирсэн хүмүүстэй дахин хэзээ ч уулзахгүй, ээждээ хэзээ ч дахин үнсүүлэхгүй, дүүгээ дахин харахгүй, хэзээ ч царайг нь харахгүй, дахин амьсгалахгүй, нар дахин хэзээ ч харахгүй гэсэн чинь нэг л тиймэрхүү... Цээжинд дээшээ юм огшин гарч ирчих гээд л нэг л эвгүй...
Нэг иймэрхүү зүүд зүүдэллээ арай л гэж сэрээд бодсон чинь яг уйлах гэж байлээ. хэхэ. Үхсэний дараа нэг иймэрхүү мэдрэмж мэдэрдэг бол ч дэмийн байна шүү тээ
|