2007-05-04 - ХЭЛЭХ Ч ҮГ ОЛДООГҮЙ ЭЭ
ХЭД ХОНОГИЙН ӨМНӨ
Надад цэргийн зарлан ирсээн. Өмнө нь нэг ч удаа ирж байгаагүй юм. 18-25 насныхны дунд байдаг хамгийн том проблем нь цэргийн алба. АЙМШИГТАЙ. Хэдэн жилийн өмнө ч билээ дээ. нэг цэргийн ангид очиж ажил хийж өгч байсан юм. Тэгэхэд л би цэргийн амьдрал бол үнэхээр бүтэхгүй юм байна гэдгийг мэдсээн.
ЦЭРГИЙН АНГИД ӨНГӨРҮҮЛСЭН 7 ХОНОГ
Миний байралсан айлын эзэн нь тэр цэргийн ангийн ахмад цолтой хүн байсан байхаа. Ер нь ихэнх мэдээллийг тэр хүнээс авсан
Тэнд очоод нэг жил бүх юмнаас тасраад ямар нэгэн зүйлд өөрийгөө хөгжүүлэх зүйл нэгээхэн ч байхгүй (байсан ч байж магадгүй гэхдээ би олж хараагүй). Тэгээд тэнд байгаа цэрэг, дарга, офицерууд нь өөрийгөө хөгжүүлэх бүү хэл тэр байгаа байдалдаа сэтгэл нь ханацан. тэр үед надад ийм сэтгэгдэл төрж байсан. аан тийм хамгийн чухал нэг зүйлийг мартах гэж байна. Тэд бас нэг зүйл дээр хөгжихийн маш их хүсдэг байсан юм байна. энэ бол АЛБАН ТУШААЛ. Аль л болох даргын нүдэнд сайхан харагдаастай. Энд тэнд нь гарч бялдуучлаастай. Дээд тушаалынхандаа нэг нэгнийгээ матаастай. За болохгүй даргыг дээш нь матаастай гэсэн. ер нь эцсийн зорилго нь мөрдөс дээрээ зураас нэмүүлэх. Намайг очихоос 2 хоногийн өмнө цэргийн ангийн дарга нь албан тушаалаасаа татан буугдсан гэж ярьж байсан. Бас ч үгүй сархад хүртнээ, хүртчих гээд зүгээр байхгүй (би ч бас тэрнээс багагүй хүртсэн л дээ) бага цолтой хүн нь том цолтой хүнийгээ хэл амаар доромжилж, зодхын. ядаж байхад тэх зодуулсан хүн нь миний байрлаж байсан айлын эзэн нь. сүүлдээ ч үнэхээрийн залхуу хүрсий шүү. очоод хийх ёстой ажилаа 1 хоногын дотор хийчихээд бүцах болсон чинь унаа олдохгүй 7 хоносон. Гэхдээ ганц сэтгэл сэргээх хүн тэнд байсан тэдний нягтлан бодогч гээд миний үеийн бүсгүй байсым. Их хөөрхөн. Нэрийг нь хэн гэдэг байлаа байз УЯНГА гэдэг байсан шиг санагдаж байна. тэр ч гэсэн тэндхийн амьдралаас уйдцан. хэдэн залуучуудыг нь үзэн ядцан суужийсан. Тэгээд тэр оргож би бараг оргуулсан хүн болж харисан даа. хэхэ. Бас намайг үлдчих гээд гуйгаад байсын хэдэн сарын дотор офицер болгоод өгий ч гэх шиг. мангар дураараа наасан.
БИ ЦЭРЭГТ ЯВАХЫГ ХҮСЭХГҮЙ БАЙНА АА.
ӨНӨӨДӨР
Өнөөдөр зарлан дуудсан газар нь яваад очлоо. тэнд цэрэгт явах сонирхолтой ажил мэргэжилгүй хэсэг бүлэг нөхдүүд байхад, цэрэгт явахгүй гэсэн ажил мэргэжилгүй хэсэг нөхдүүд байсан. (би тэд нарыг гудамжныхан гэж бодсон) бас ажил мэргэжилтэй мөртлөө явна гэсэн хүн мэр сэр байсан. (тэд ямар нэгэх хувийн проблемтай байсан юм болов уу) явахгүй гэсэн залуучууд ч байсан. тэр залуучууд шууд тэр дугаарлан зогссон залуусыг хараад л буцаж байгаа харагдсан (нэг чөлөө заваараа ирий гэж бодсон байх) . Би ч тэдний адил буцаад ажилруугаа явсан. харих замдаа Яг миний үеийн 4-н залуу тааралдсийн 11 цаг орчимд байх. Байрнуудын дунд байдаг хүүхдийн тоглоомнуудруу нэг нь сариад зогсож байдгийн бүүр санаатайгаар хүүхдүүдийн гараараа хүрдэг газар эдэрлүү нь сарьцан, нөгөө 3 нь нөгөөхөө хөөрөгцөн нөгөөх нь баярлцан, Би Боль ......................................................................................................... гэсэн шаардлага тавиад өнгөрсөн
ХЭЛЭХ Ч ҮГ ОЛДООГҮЙ ЭЭ
| 
